بررسی اثر قدرت میدان مغناطیسی بر پاسخ دزیمتر ژلی- پلی‌مری MAGICA

مهم­ترین مزیت دزیمترهای ژلی توانایی منحصر به فرد آن­ها در تعیین توزیع سه­بعدی دز است. دزیمترهای ژلی- پلی­مری در حقیقت مونومرهایی هستند که در یک شبکه­ی ژلاتینی به طور یکنواخت توزیع شده­اند. در اثر پرتودهی، مونومرهای موجود در ژل به پلی­مر تبدیل شده و  برخی خواص دزیمتر ژلی تغییر می­کنند که قابل آشکارسازی است. یکی از این تغییرها، خواص مغناطیسی دزیمتر ژلی- پلی­مری است که از طریق تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) قابل آشکارسازی است. در این پژوهش سعی شده است اثر تغییر قدرت میدان مغناطیسی سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی بر پاسخ دزیمتر ژلی MAGICA مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور دزیمتر ژلی- پلی­مری MAGICA پس از ساخته شدن در آزمایشگاه، توسط نوترون­های گرمایی در ستون گرمایی رآکتور تهران مورد پرتودهی قرار گرفت و سپس به وسیله­ی دو سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی با قدرت­های مغناطیسی 0.5 و 1.5 تسلا با پارامترهای نرم­افزاری بهینه مورد تصویربرداری قرار گرفت. پارامترهای دزیمتری بررسی شد. حساسیت دزیمتر در تصویربرداری با سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی با قدرت مغناطیسی 1.5 تسلا (ساخت شرکت زیمنس)، 005/0±17/0 گری بر ثانیه و برای سیستم تصویربرداری تشدید مغناطیسی با قدرت مغناطیسی 0.5 تسلا (ساخت شرکت فیلیپس)، معادل 005/0±16/0 گری بر ثانیه به دست آمد. مقدار 2R در تمام نقاط برای سیستم با قدرت مغناطیسی 0.5 تسلا بیش­تر بود. قدرت تفکیک دز برای تصویرهای حاصل از سیستم­های با قدرت مغناطیسی 1.5 و 0.5 تسلا تا دزهای حدود 17.5گری تفاوت چندانی نداشت و در ورای آن تفاوت قدرت تفکیک دز قابل توجه می­شد. چنین نتیجه گرفته شد که در کاربردهایی که حداکثر دز جذبی در آن­ها 17.5گری است، می­توان از سیستم تصویربرداری مغناطیسی با قدرت میدان مغناطیسی 0.5 تسلا و 8 اکو استفاده نمود و در کاربردهایی که با دزهای بالای 17.5گری سروکار دارد لازم است از سیستم با قدرت میدان مغناطیسی 1.5 تسلا و 32 اکو استفاده شود.